Ao lonxe vexo
ao lonxe
mais non esquezo o que mirei
máis preto.
E por mirar vou descubrindo
o que é certo
o que non provoca incertidume
o máis sinxelo.
E así, mirando
a cada instante
un milímetro adiante
detendo os ollos
que descansen
que descubran
que se pechen paseniño
vou tratando de mirar
cada vez máis tempo
cada vez máis lonxe.
No hay comentarios:
Publicar un comentario